Η «άλυτη ιστορία» πίσω από την αντιπαράθεση Ινδίας-Πακιστάν

Οι αεροπορικές επιδρομές της Ινδίας κατά του Πακιστάν, ως αντίποινα για την πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση στο τμήμα του Κασμίρ που ελέγχεται από την Ινδία, έχουν προκαλέσει ανησυχία για μια γενικευμένη σύγκρουση ανάμεσα σε δύο πυρηνικές δυνάμεις. Δύο αρθρογράφοι της Washington Post ανταλλάσσουν εκτιμήσεις.
Μαξ Μπουτ: «Είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος. Οι ηγέτες του Ισλαμαμπάντ και του Νέου Δελχί είναι εθνικιστές, αλλά δεν θέλουν να αυτοκτονήσουν. Καμιά πλευρά δεν θέλει να προκαλέσει έναν πυρηνικό πόλεμο. Από το 1945 κι ύστερα, τα πυρηνικά όπλα είναι μια δύναμη στρατηγικής σταθερότητας. Αυτός είναι ο λόγος που δεν ξέσπασε τρίτος παγκόσμιος πόλεμος μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ, αλλά και που η Ινδία και το Πακιστάν δεν έχουν πολεμήσει μεταξύ τους από τότε που απέκτησαν πυρηνικά όπλα».
Ράνα Αγιούμπ: «Το σχήμα είναι προβλέψιμο: πρόκληση, αντίποινα, διεθνής ανησυχία, αποκλιμάκωση χωρίς λύση. Οι δύο χώρες πρέπει να σκέπτονται την κοινή τους γνώμη. Δυστυχώς, εξακολουθούμε να είμαστε όμηροι της ιστορίας μας και της κληρονομιάς ης διχοτόμησης».
Μαξ Μπουτ: «Ελπίζω ότι οι επιδρομές της Ινδίας θα ικανοποιήσουν την κοινή της γνώμη και ότι η απάντηση του Πακιστάν θα ικανοποιήσει την κοινή του γνώμη, ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε».
Ράνα Αγιούμπ: «Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι η παράπλευρη απώλεια της σύγκρουσης ανάμεσα στην Ιδία και το Πακιστάν είναι ο κάτοικος του Κασμίρ, που η φωνή του δεν ακούγεται σε αυτόν τον ομιχλώδη πόλεμο».
Μαξ Μπουτ: «Η κοινή γνώμη έχει ασφαλώς σημασία, αλλά η πολιτική του Πακιστάν αποφασίζεται από τον στρατό, όχι από εκλεγμένους πολιτικούς. Ο στρατός θέλει να διατηρήσει το κύρος του ως προστάτη του Πακιστάν, κάτι που δικαιολογεί τον έλεγχο που ασκεί στο κράτος. Έτσι εξηγούνται οι διαφορές των δηλώσεων του πρωθυπουργού και του αρχηγού του στρατού».
Ράνα Αγιούμπ: «Ο στρατηγός Ασίμ Μουνίρ, ο αρχηγός του πακιστανικού στρατού, έκανε πρόσφατα διάφορες ακραίες δηλώσεις για το Κασμίρ. Ήταν πολύ αντιδημοφιλής στο Πακιστάν και τώρα θα χρησιμοποιήσει αυτή την ευκαιρία για να αυξήσει τις μετοχές του».
Μαξ Μπουτ: «Η κρίση αυτή χρειάζεται μια προσεκτική διπλωματία από τις ΗΠΑ, κάτι για το οποίο αμφιβάλλω. Ο Πρόεδρος Τραμπ ασχολείται με ένα εκατομμύριο πράγματα (μεταξύ των οποίων οι ειρηνευτικές προσπάθειες ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία, οι πυρηνικές διαπραγματεύσεις με το Ιράν και οι εμπορικές συνομιλίες με όλο τον κόσμο), ενώ ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο έχει τέσσερις διαφορετικές δουλειές (μεταξύ των οποίων και του αρχειοφύλακα των Ηνωμένων Πολιτειών)».
Ράνα Αγιούμπ: «Μιλώντας για τον Τραμπ, θα μπορούσε κάποιος να τον ενημερώσει για την ιστορία του Πακιστάν και της Ινδίας; Γιατί λέει ότι είναι μια σύγκρουση που κρατάει 1.500 χρόνια.»
Mαξ Μπουτ: «Τα καλά νέα είναι πως οι ΗΠΑ δεν είναι η μόνη χώρα που θέλει να περιορίσει αυτή τη σύγκρουση. Χρήσιμο ρόλο μπορούν να παίξουν επίσης η Κίνα και η Σαουδική Αραβία. Και η Κίνα ασκεί σήμερα μεγαλύτερη επιρροή στο Πακιστάν απ’ ό,τι οι ΗΠΑ».
Ράνα Αγιούμπ: «Ναι, η Κίνα υποστηρίζει ανοιχτά το Πακιστάν. Και ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι αποσπά υποστήριξη από τις χώρες του Κόλπου».
Μαξ Μπουτ: «Θα ήταν καλό, αφού εκτονωθούν οι εντάσεις, η Ινδία και το Πακιστάν να αναζητήσουν τρόπους αποκλιμάκωσης μελλοντικών συγκρούσεων και επικοινωνίας μεταξύ των στρατών τους. Ακόμη καλύτερο θα ήταν η κρίση αυτή να οδηγήσει σε μια διπλωματική διαδικασία με τρόπο την επίλυση του προβλήματος του Κασμίρ».
Ράνα Αγιούμπ: «Δυστυχώς, όπως είπα στην αρχή, αυτό το σχήμα κλιμάκωσης και αποκλιμάκωσης μάλλον θα συνεχιστεί. Το βάρος της άλυτης ιστορίας είναι μεγάλο».