Νέος πρόεδρος, νέα εποχή για το Αφγανιστάν

Δεκατρία χρόνια μετά την αμερικάνικη εισβολή στο Αφγανιστάν η πολύπαθη από πόλεμους χώρα δεν έχει ακόμα καταφέρει να γίνει ένα κράτος που θα μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια των πολιτών της. Η ορκωμοσία του νέου προέδρου Ασράφ Γκάνι που έγινε εν μέσω μιας επίθεση αυτοκτονίας σε φυλάκιο του αεροδρόμιου της πρωτεύουσας δείχνει πόσο δύσκολη είναι η αποστολή του, δηλαδή να επιβάλλει την ασφάλεια, την ειρήνη και να πείσει τους Αφγανούς ότι η ενότητα της χώρας είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να αυτή αλλάξει σελίδα.

Ο νέος πρόεδρος Γκάνι διόρισε τον πολιτικό αντίπαλο του Αμπντουλάχ Αμπντουλάχ στη θέση του «chief executive officer» (CEO), ένα νέο πόστο ανάλογο του πρωθυπουργού της χώρας σε μια προσπάθεια να δείξει ότι έχει σχηματίσει κυβέρνηση εθνικής ενότητας.
Όμως ο νέος πρόεδρος Ασράφ Γκάνι καλείται να αντιμετωπίσει σοβαρές προκλήσεις όπως την αποχώρηση των Νατοϊκών δυνάμεων από τη χώρα στους επόμενους μήνες και τη δημιουργία συνθηκών που θα μπορούν να εγγυηθούν μια ομαλή μετάβαση.

Η ορκωμοσία του Γκάνι δίνει τέλος σε ένα κενό εξουσίας και σε μια πολιτική διαμάχη που διήρκησε τρεις μήνες μετά τις εκλογές του καλοκαιριού.
Ωστόσο τη νέα κυβέρνηση δεν εγκρίνουν οι Ταλιμπάν οι οποίοι έχουν ανασυντάξει τις δυνάμεις τους εδώ και καιρό και συνεχίζουν να υπονομεύουν την ενότητα της χώρας με χτυπήματα και επιθέσεις αυτοκτονιών. Η ιστορία του μεταπολεμικού Αφγανιστάν δεν εκπέμπει αισιόδοξα μηνύματα καθώς η κυβέρνηση της Καμπούλ δεν έχει δικαιοδοσία σε πολλές επαρχίες διότι αυτές ελέγχονται από τους τοπικούς φυλετικούς πολέμαρχους που είναι επιρρεπής στη διαφθορά και τους ενδιαφέρει μόνο η επιβίωση τους. Το Αφγανιστάν δεν έχει ακόμα τις κατάλληλες υποδομές ενός κράτος. Μαστίζεται από τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στις φυλές του (Παστούν 42%, Τατζίκοι 27%, Χαζάρα 8%, Ουζμπέκοι 9%) και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τους Ταλιμπάν.