Στέργιος Γιαλάογλου: Ευαισθησίες με Προξενική υποκίνηση

Την 15.07.2021 το σωματείο με την επωνυμία Σύλλογος Επιστημόνων Μειονότητας υπό την προεδρία του ιατρού Μπαλτατζή Χουσεΐν, διοργάνωσε στην Ξάνθη μία εκδήλωση για την επέτειο της απόπειρας πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016 στην Τουρκία. Ο χώρος που επιλέχθηκε αρχικά ήταν μέρος του Μειονοτικού Γυμνασίου – Λυκείου Ξάνθης, αλλά εύλογα λόγω αντιδράσεων που προκλήθηκαν, διεξήχθη στο τέμενος του Πλάτανου. Η εκδήλωση έγινε υπό την παρουσία του Τούρκου Προξένου και τράβηξε το ενδιαφέρον κάποιων δεκάδων Μουσουλμάνων της περιοχής, ενώ απαξιώθηκε πλήρως από τους επιστήμονες αλλά και τα προβεβλημένα μέλη της μειονότητας πλην του γνωστού παραμουφτή.

Θα ήθελα να σταθώ αφενός στην πρωτοβουλία αυτή, ενός αξιόλογου κατά τα άλλα Συλλόγου, όπως αυτού των Επιστημόνων Μειονότητας και αφετέρου στη δράση του Τούρκου Προξένου.

Ο συγκεκριμένος Σύλλογος συστάθηκε την δεκαετία του 1980, υποτίθεται για να αξιοποιήσει τις δυνατότητες του επιστημονικού δυναμικού της μειονότητας, να συμβάλλει την πνευματική, πολιτιστική και κοινωνική πρόοδο της μειονότητας και αφετέρου να προασπίσει τα ιδανικά της ελευθερίας, της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της φιλίας μεταξύ των λαών και ειδικά μεταξύ του Ελληνικού και Τουρκικού λαού. Σήμερα υπό την Προεδρία του ιατρού Μπαλτατζή Χουσεΐν, ενός μουσουλμάνου Ξανθιώτη που είναι γέννημα θρέμμα της ορεινής περιοχής της Ξάνθης, αποφοίτου ελληνικού ΑΕΙ, λειτουργεί ως παράρτημα της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης και αναπτύσσει μια δράση αμφιλεγόμενη και προβληματική, τουλάχιστο.

Όπως πολύ καλά γνώριζε ο Πρόεδρος του Συλλόγου, ο χώρος αθλοπαιδιών του Μειονοτικού Γυμνασίου – Λυκείου Ξάνθης αποτελεί βακουφική περιουσία, την οποία η Διαχειριστική Επιτροπή Μουσουλμανικής Περιουσίας Ξάνθης έχει εκμισθώσει στη Σχολική Εφορία αμιγώς για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Επιπλέον, σε όποιο χώρο χαρακτηρίζεται σχολικός, λόγο οφείλουν να έχουν η Διεύθυνση του σχολείου και οι εκπαιδευτικές Αρχές τις χώρας μας για τις εκδηλώσεις που διοργανώνονται σε αυτόν. Ο χώρος λοιπόν δεν προορίζεται για τέτοιες εκδηλώσεις: τί σχέση έχει ένας σχολικός χώρος με μια εκδήλωση για την επέτειο ενός αμφιλεγόμενου πραξικοπήματος σε μια ξένη χώρα; Επιπλέον, με ποιόν συνεννοήθηκε για να πραγματοποιήσει την συγκεκριμένη εκδήλωση και να παρακαμφθεί η νομική δέσμευση για την χρήση του χώρου και μάλιστα για να πραγματοποιήσει εκδήλωση με την παρουσία του Τούρκου προξένου;

Τελικώς η εκδήλωση φιλοξενήθηκε στο τέμενος του Πλατάνου, το οποίο ανήκει ομοίως στην Διαχειριστική Επιτροπή, σε έναν όμορφο, περιποιημένο και με πολλές παροχές λατρευτικό χώρο που τον συντηρεί η Διαχειριστική Επιτροπή με κάθε επιμέλεια και τον προσφέρει σε χρήση κάθε πιστού. Το γεγονός ότι δημοσιεύτηκαν στο Τύπο απαράδεκτες και απαξιωτικές δηλώσεις στοχοποίησης του Προέδρου της Διαχειριστικής Επιτροπής, από τον τοπικό παραμουφτή και δημοσιογράφους του συστήματος προπαγάνδας του προξενείου και τον ίδιο τον Πρόξενο, δείχνει προσπάθεια εκφοβισμού των μουσουλμάνων που δεν συνάδει με τους σκοπούς του σωματείου, αλλά αποκαλύπτει και μια ανάρμοστη συμπεριφορά του ίδιου του τουρκικού προξενείου.

Ο συγκεκριμένος λοιπόν Σύλλογος, δεν βρήκε λόγο να πραγματοποιήσει εκδήλωση π.χ. για την αποχώρηση της Τουρκίας από την Σύμβαση για τα δικαιώματα των γυναικών που έχει πυροδοτήσει αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, ούτε βέβαια για τον θάνατο από απεργία πείνας της δικηγόρου Εμπρού Τιμτίκ που κρατούνταν παράνομα χωρίς δίκη, ούτε για την παράνομη κράτηση χωρίς δίκη εκατοντάδων πολιτών της γείτονος χώρας όπως ο Οσμάν Καβαλά, ούτε για την καταδίκη με πολυετείς (ακόμη και ισόβιες) καθείρξεις δεκάδων χιλιάδων επιστημόνων, ακαδημαϊκών, δικηγόρων, δικαστών, στρατιωτικών στην Τουρκία με έωλες κατηγορίες, για την ποδηγέτηση της Τουρκικής Δικαιοσύνης με αντικαταστάσεις του ενός τρίτου των δικαστών, αντίθετα βρήκε λόγο να συνεορτάσει την επέτειο της απόπειρας πραξικοπήματος, για να περάσει τα μηνύματα που ήθελε η Τουρκία όπως αυτό της απαίτησης για έκδοση των οκτώ φυγάδων στρατιωτικών που έτυχαν άσυλου στην Ελλάδα. Ο ίδιος σύλλογος που υποτίθεται εκπροσωπεί επιστήμονες της μειονότητας και ο γιατρός Πρόεδρός του, δεν βρήκε κάποιο λόγο να πραγματοποιήσει εκδήλωση για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού και για την ενημέρωση της μειονότητας για την πανδημία και τη δημόσια υγεία, αντίθετα λειτούργησε ως προωθητικό κέντρο των σκοπών του Τουρκικού Προξενείου. Ο Τούρκος Πρόξενος μάλιστα αψηφώντας αρχικά τους κανόνες χρήσης ενός σχολικού και έπειτα ενός λατρευτικού χώρου, επιχείρησε να κινητοποιήσει το ενδιαφέρον της μειονότητας για τα τεκταινόμενα στην Τουρκία, προβάλλοντας συλλόγους και πρόσωπα, τα οποία αποτελούν μέσα προώθησης επιδιώξεων άλλης χώρας στο εσωτερικό της Ελλάδος. Και όλα αυτά συνδυαζόμενα με το ταξίδι του Τούρκου Πρέσβη στην Ρόδο, την ίδια μέρα που επέλεξε να επισκεφθεί συλλόγους της μειονότητας στο νησί.

Είναι κρίμα για έναν σύλλογο με τόσα προβεβλημένα μέλη της μειονότητας να μετατρέπεται σε όργανο της τουρκικής προπαγάνδας, να αποκαλύπτει πλέον χωρίς καμία συναίσθηση της αποστολής του, σε όλους εμάς τους Θρακιώτες ποιοι είναι οι πραγματικοί σκοποί του και ο ρόλος του στην περιοχή. Είναι κρίμα κάποιοι να μην αντιλαμβάνονται πόσο παγερά αδιάφορη είναι πλέον η συντριπτική πλειοψηφία της μειονότητας σε ενέργειες περιχαράκωσης της στα στενά όρια επιρροής ενός Προξενείου. Φανταστείτε να διοργάνωνε εκδήλωση κάποιος Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών στην Τουρκία για τα γεγονότα του 1974 και τον Αττίλα που οδήγησε στην απώλεια του Βόρειου τμήματος της Κύπρου. Ο μεγαλύτερος εργοδότης της Θράκης, το Τουρκικό Προξενείο, αισθάνεται πλέον ότι ο χώρος επιρροής του συνεχώς αποδυναμώνεται, καθώς οι μισθοσυντήρητοι του εδώ στην Θράκη, επιχειρούν αγωνιωδώς να ανασηκώσουν το τρωθέν γόητρο της γείτονος χώρας που σταδιακά ρέπει προς τον ριζοσπαστικό ισλαμισμό και τον απολυταρχισμό. Έχω την αίσθηση ότι όλοι αυτοί οι εξαρτώμενοι από την επιθυμία εκάστου Προξένου έχουν χάσει τελείως την επιρροή τους στην κοινότητα και έχουν καταστεί γραφικά απομεινάρια μιας άλλης ευημερούσας εποχής που οδήγησε μόνο στην δική τους προσωπική και ατομική οικονομική ωφέλεια.

Ο κάθε Πρόξενος αποκτά πλέον διακοσμητικό ρόλο και η Πολιτεία, αλλά κυρίως η ευημερούσα δημοκρατία μας ως ευρωπαϊκής χώρας, οδηγούν σταδιακά και σταθερά στην πλήρη αποδυνάμωση του ρόλου του στην περιοχή. Απλώς η Πολιτεία και το Υπουργείο Εξωτερικών οφείλουν ορισμένες φορές να του θυμίζουν να σέβεται κανόνες και νόμους και να του υποδεικνύουν με ευγένεια πάντα, να μην εκτρέπεται και να μην λειτουργεί διχαστικά, αποδεχόμενος και συντονιζόμενος πλήρως με τις επιθυμίες της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης. Το να στοχοποιεί θεσμικά πρόσωπα της χώρας που τον φιλοξενεί, χαρακτηρίζοντας τα “στενόμυαλα” επειδή έπραξαν το αυτονόητο, σεβάστηκαν δηλαδή τη νομιμότητα και κάλεσαν να μη διεξαχθεί πολιτική εκδήλωση σε σχολικό χώρο, και να δηλώνει ότι με το να γίνει τελικά η εκδήλωση στο τέμενος του Πλατάνου “έδωσε σε κάποιους μαθήματα”, δείχνει αδικαιολόγητο εκνευρισμό και συνιστά διπλωματική εκτροπή.

Όσο για κάποιους που ηγούνται συλλόγων θα πρέπει να ξέρουν ότι η αναγνωρισιμότητα έρχεται δια της κοινωνικής καταξίωσης και της επαγγελματικής συνέπειας, παράσημο που τα δίνει ο κόσμος που και μάτια έχει και γνώσεις πλέον έχει. Τα προξενικά βάθρα, σκαλοπάτια, οι υποτελείς δημόσιες σχέσεις δεν αποτελούν πλέον διαβατήρια επιτυχίας, αλλά διαβατήρια λήθης και απαξίωσης. Η μειονότητα θέλει να είναι παρούσα στις εξελίξεις που έρχονται και αλλάζουν την χώρα για την είσοδό της στο ψηφιακό μέλλον και έχει κουραστεί να γίνεται στόχος διπλωματικών ακτιβισμών και γειτονικών αντιπαραθέσεων. Κουράστηκε από το παιχνίδι με τον προξενικό μπαμπούλα και την υπερβολική ανοχή της Ελλάδος και πλέον δίνει στίγμα, για όσους βέβαια μπορούν και θέλουν να το δουν.       

Συγγραφέας: Στέργιος Γιαλάογλου

Στέργιος Γιαλάογλου

Συγγραφέας