Ο “Μεγάλος Αδελφός” της Τουρκίας βρίσκεται μέσα στο Παλάτι του Ερντογάν

Το πάθημα των μεγάλων διαδηλώσεων του Μάιου του 2013 φαίνεται ότι έγινε μάθημα για τον πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερτογκάν, ο οποίος αναλύοντας τα συμπεράσματα της καταστολής των διαδηλώσεων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα πρέπει να κατέχει τον απόλυτο προσωπικό έλεγχο των μελλοντικών επιχειρήσεων καταστολής διαδηλώσεων σε ολόκληρη την χώρα, αλλά και τον έλεγχο για οτιδήποτε συμβαίνει στους δρόμους και τις συνοικίες της Τουρκίας.

Το παραπάνω συμπέρασμα προκύπτει από τις αποκαλύψεις της εφημερίδας Taraf σύμφωνα με την οποία το τεραστίων διαστάσεων νέο Προεδρικό Μέγαρο συνολικής καλυπτόμενης έκτασης 300.000 τετραγωνικών μέτρων περιέχει στα έγκατα του ένα τεράστιο κέντρο ελέγχου το οποίο είναι διασυνδεδεμένο με χιλιάδες αισθητήρες σε ολόκληρη την χώρα.

Πιο αναλυτικά το Κέντρο Ελέγχου που διαθέτει το AK Saray όπως ονομάζεται το Προεδρικό Μέγαρο είναι διασυνδεδεμένο με το σύστημα Mobile Electronic Systems Integration (MOBESE) το οποίο στην πραγματικότητα αποτελεί τον “Μεγάλο Αδελφό” της Τουρκίας, αφού αποτελείται από μεγάλο αριθμό καμερών οι οποίες είναι τοποθετημένες σε καίρια σημεία στους δρόμους των πόλεων της χώρας.

Το σύστημα MOBESE αποτελεί ένα ολοκληρωμένο σύστημα συγκέντρωσης πληροφοριών για τις τουρκικές πόλεις το οποίο χρησιμοποιείται για λόγους ασφαλείας.

Εκτός από το παραπάνω σύστημα στο Κέντρο Ελέγχου του Προεδρικού Μεγάρου έχουν ολοκληρωθεί το σύστημα πληροφοριών της Αστυνομίας Pol-Net, το σύστημα πληροφόρησης της Διεύθυνσης Φυσικών Καταστροφών και Εκτάκτων Καταστάσεων (AFAD), το οποίο λειτουργεί υπό την αιγίδα του Πρόεδρου της Δημοκρατίας, το σύστημα πληροφοριών της Στρατοχωροφυλακής και της Υπηρεσίας Πληροφοριών.

Επιπλέον πληροφορίες και εικόνα από αεροχήματα θα αποστέλλεται στον συγκεκριμένο κέντρο.

Όλες οι παραπάνω πληροφορίες συγκεντρώνονται σε ένα τεράστιο Κέντρο Ελέγχου το οποίο βρίσκεται εντός του Προεδρικού Μεγάρου και το οποίο διαθέτει 143 οθόνες, καθιστώντας το εν λόγω κέντρο το βασικό πυρήνα του συστήματος ελέγχου της εσωτερικής κατάστασης της Τουρκίας.

Σαν να μην έφταναν αυτοί οι αισθητήρες το Προεδρικό Μέγαρο ζήτησε από το Υφυπουργείο Αμυντικής Βιομηχανίας την αγορά 30 κινητών σταθμών τηλεοπτικής μετάδοσης οι οποίοι θα χρησιμοποιούνται για την ζωντανή κάλυψη και παρακολούθηση της εξέλιξης διαδηλώσεων σε ολόκληρη τη χώρα.

Για την αξιοποίηση αυτών των κινητών σταθμών μετάδοσης ένας μεγάλο κέντρο τηλεοπτικής λήψης έχει κατασκευαστεί επιτρέποντας την ταυτόχρονη επιτήρηση πολλαπλών στόχων.

Κατά αυτό τον τρόπο το Κέντρο Ελέγχου του Προεδρικού Μεγάρου θα μπορεί σε συνδυασμό με τα τηλεχειριζόμενα αεροχήματα να παρακολουθεί την εξέλιξη διαδηλώσεων και ταραχών σε σημεία πόλεων, όπου δεν καλύπτονται από το σύστημα MOBESE, ενώ όπως γίνεται αντιληπτό τα συστήματα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε αποστολές στο ύπαιθρο.

Εάν  όλα τα παραπάνω προκαλούν έντονο προβληματισμό στους Τούρκους πολίτες, αυτό που πραγματικά προϊδεάζει για τις προθέσεις του Ερντογάν είναι η δημιουργία μέσα στο Κέντρο δύο σταθμών του Εθνικής Αρχής Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής μέσω των οποίων οι χειριστές στο Κέντρο Ελέγχου αποκτούν πρόσβαση σε προσωπικές πληροφορίες πολιτών.

Τέλος εντός του Προεδρικού Μεγάρου έχουν δημιουργηθεί γραφεία συνδέσμου της Αστυνομίας, της Στρατοχωροφυλακής και της Υπηρεσίας Πληροφοριών.

Ουσιαστικά με την ολοκλήρωση της υποδομής που αναφέρθηκε, ο Ερντογάν θα μπορεί να ελέγχει το εσωτερικό της χώρας και να διοικεί ακόμη και στρατιωτικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό ως αρχηγός του κράτους από ένα καλά προστετατευόμενο χώρο μακριά από το κέντρο της Άγκυρας.

Η μετατροπή του τεράστιου Προεδρικού Μεγάρου στο κέντρο διοίκησης του τουρκικού κράτους αποτελεί ένα ακόμη βήμα προς την απόλυτης εξουσία του Ερντογάν στο εσωτερικό της χώρας του.

Έχοντας τοποθετήσει τον Νταβούτογλου, ένα στενό του συνεργάτη στην πρωθυπουργία, ο Ερντογάν στην πραγματικότητα ήδη διοικεί την χώρα ως αν είχε προεδρική Δημοκρατία, αφού ο Νταβούτογλου δεν φαίνεται να αντιδρά στην άτυπη υπερσυγκέντρωση των εξουσιών στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ούτε αμφισβητεί την δημιουργία παράλληλων μηχανισμών ελέγχου το κράτους από τον Πρόεδρο της χώρας.

Από την άλλη πλευρά η αντιπολίτευση δεν πρόκειται να αφήσει τον Ερντογάν να μετατρέψει την διακυβέρνηση της χώρας σε υπόθεση ενός μόνο ανθρώπου ενώ το μισητό για το υπερβολικό του κόστος κατασκευής Προεδρικό Μέγαρο αποκτά μετά από αυτές τις αποκαλύψεις ένα ακόμη λόγω για να χαρακτηριστεί ως σύμβολο αντίδρασης προς το κυβερνών κόμμα AKP και τις πρακτικές του.

Στην πραγματικότητα η διαφαινόμενη απόλυτη εξουσία του Ερντογάν στην Τουρκία απέκτησε μέσα από την ανάδειξη του Προεδρικού Μεγάρου σε συγκεντρωτικό κέντρο διοίκησης της χώρας το σύμβολο που θα αντικατοπτρίζει την ταυτότητα του AKP, δηλ την επιδίωξη μετατροπής της τουρκικής κοινωνίας σε μία επιτηρούμενη, συντηρητική κοινωνία όπου οποιαδήποτε διαφορετική φωνή θα καταστέλλεται μόλις αυτή γεννηθεί.

Οι συνεχόμενες διώξεις κατά δημοσιογράφων και της ελευθερίας του τύπου και ο τρόπος καταστολής των διαδηλώσεων του Πάρκου Γεζντί έδειξαν τις προθέσεις του Ερντογάν για το πώς οραματίζεται την νέα ισλαμιστική τουρκική κοινωνία και το νέο Προεδρικό Μέγαρο θα αποτελέσει το στρατηγείο του από όπου θα εφαρμόζει την πολιτική του, έως ότου ο τουρκικός λαός ξεκαθαρίσει εάν επιθυμεί ή όχι αυτό το μοντέλο διακυβέρνησης.