Η Θράκη δεν κινδυνεύει από την Τουρκία, αλλά από την Αθήνα και τους αντιπροσώπους της στην περιοχή

Το σύνολο των Ελλήνων, όλων, αγνοεί πλήρως την ιστορία της Θράκης, όπως και αγνοεί ποια είναι η θέση της μέσα στην χώρα, αλλά και στις σαρωτικές αλλαγές που συμβαίνουν στο κόσμο.

Σε αυτές τις αλλαγές η Ελληνική Θράκη έχει κομβική συμμετοχή, όπως είχε στο Τρωϊκό Πόλεμο, και στην εισβολή της Περσικής Αυτοκρατορίας στον Ελληνισμό της Μαύρης Θάλασσας και του Αιγαίου.

Και συνέχισε να έχει, αν δεν ήταν οι Θράκες πολύ πιθανόν ο Μέγας Αλέξανδρος να μην είχε προχωρήσει στην εκστρατεία του, ενώ η Βυζαντινή Αυτοκρατορία κυριάρχησε στο Αιγαίο και την Μαύρη Θάλασσα λόγω των Θρακών.

Σήμερα, μια άλλη αυτοκρατορία, η Αμερικανική, χρησιμοποιεί την Ελληνική Θράκη ώστε να περιορίσει έναν άλλον εισβολέα, την Κίνα, η οποία θέλει να την χρησιμοποιήσει ώστε να επεκταθεί μέσω των «εμπορικών δρόμων» που τέμνει ολόκληρη η Αρχαία Θράκη.

Η «Ιφιγένεια» της πολιτικής ανάδειξης

Οι εξωτικές και πατριωτικές εικόνες της Θράκης μπορεί να είναι εντυπωσιακές για την Αθήνα, όμως, άνθρωποι που δεν έχουν «γράψει χιλιόμετρα» στην περιοχή και δεν γνωρίζουν τον τρόπο συμβίωσης ,έχουν γνώμη για πολλά αλλά και αποφασίζουν για την μοίρα της Θράκης.

Κάποιοι άλλοι, τυχοδιώκτες της πολιτικής, χρησιμοποιούν την Θράκη για να αναδειχθούν πολιτικά, όπως ο Τέρενς Κούικ των ΑΝΕΛ.

Με όπλο τον αντιτουρκισμό, τον πολεμική ρητορική απέναντι στο Τουρκικό Προξενείο, και την πολιτική εκμετάλλευση μουσουλμάνων που προσπαθούσαν για ένα καλύτερο μέλλον της περιοχής, εκλέχθηκε περιφερειακός σύμβουλος, και όταν μπήκε στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τους εγκατέλειψε.

Αλλά το ίδιο συμβαίνει και με στρατιωτικούς που διαμορφώνουν πολιτικές καριέρες εν μέσω καριέρας. Το Δ Σώμα Στρατού στην Ξάνθη έχει χρησιμοποιηθεί από πολλούς διοικητές του για να περάσουν στον στίβο της πολιτικής.

Τόσκας και Καμπάς είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα, και μάλιστα του τρόπου που χρησιμοποίησαν το Σώμα, ειδικά ο τελευταίος.

Οι πολιτικοί της περιοδείας

Πρόσφατα, πολιτικός που έχει δεκάδες καθημερινές παρουσίες σε κανάλια και ραδιόφωνα, μου είπε πως τον «αδικώ» όταν του είπα πως δεν ξέρει τι γίνεται στην Θράκη, αφού ο ίδιος – κατά δήλωση του- έχει κάνει αρκετές ….περιοδείες

Αυτή είναι η αντίληψη των πολιτικών στην Αθήνα για την Θράκη, πως το διήμερο πέρασμα από την περιοχή, μια καριόκα και ένα σουτζούκ λουκούμ, είναι αρκετά για να καταλάβουν το κύριο πρόβλημα της.

Οι δημοσιογράφοι του Μπακλαβά

Αυτοί που προκαλούν το μεγαλύτερο κακό στην Θράκη, είναι οι δημοσιογράφοι – σχολιαστές. Κάθε φορά που ένας από αυτούς αρθρογραφεί η σχολιάζει σε εκπομπές και ραδιόφωνα, αναφέρει στοιχεία τα οποία είτε δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους, είτε εξυπηρετούν την πολιτική της Άγκυρας.

Η άγνοια που έχουν για το θέμα, προέρχεται από τα «στοιχεία» που αντλούν από άλλα άρθρα, τα οποία περιέχουν ήδη λάθος πληροφορίες

Ορισμένοι μάλιστα, θεωρούν πως το πέρασμα τους από τις σχολές της Κομοτηνής η της Ξάνθης, και η δοκιμή του Μπακλαβά, ήταν αρκετά για να γίνουν ειδικοί επί του θέματος.

Το κομματικό όφελος

Λίγες ημέρες πριν, ο δημοσιογράφος του Komotinipress και συνεργάτης του Viadiplomacy, Νίκος Αρβανίτης, στοχοποιήθηκε με κείμενο από 17 Έλληνες ,μουσουλμάνους, πολιτικούς και μικροπαράγοντες.

Δεν θα είχε καμιά σημασία ως κείμενο, αν δεν το υπέγραφαν δύο βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου, ο Μπαράν Μπουρχάν του ΚΙΝΑΛ και ο Χουασεϊν Ζεϊμπέκ, και οι δύο εκλεγμένοι στον νομό Ξάνθης.

Οι δύο αυτοί βουλευτές, εκτός ότι υπέγραψαν κείμενο το οποίο συντάχθηκε από το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής, έχουν και σχέσεις με Παράλληλη Δομή της Ελληνικής Πολιτείας, η οποία χρηματοδοτείται από το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών

Επίσης στο κείμενο παρουσιάζονται ως «εκπρόσωποι της μειονότητας», κάτι το οποίο είναι στα όρια της γελοιότητας. Εκπρόσωπος της Μειονότητας, αφού είναι θρησκευτική, είναι ο Μουφτής που ορίζει η Πολιτεία, με όλες τις  προϋποθέσεις που πρέπει να έχει.

Τα κόμματα τους όχι μόνο δεν αντέδρασαν, αλλά προχωρούν σε επιβράβευση τέτοιων ενεργειών, όπως ο Νίκος Ανδρουλάκης ο οποίος συζητά με το Τουρκικό Προξενείο (μέσω τρίτων) την τοποθέτηση στο ψηφοδέλτιο Ξάνθης, ατόμου που στηρίζει το Προξενείο.

Το τοπικό Life Style και οι αντιπρόσωποι των Αθηνών

Όλα τα παραπάνω δεν θα τα συζητούσαμε αν στην Θράκη υπήρχε άρχουσα και αστική τάξη. Δυστυχώς δεν υπάρχει καμιά προσωπικότητα η οποία θα βάλει στην θέση τους συμπεριφορές όπως αυτές των Μπουρχάν και Ζεϊμπέκ.

Δεν υπάρχουν προσωπικότητες οι οποίες θα απαιτήσουν από την Αθήνα να είναι πιο προσεκτική με τις επιλογές της στην περιοχή.

Το πιο σοβαρό όμως είναι πως δεν υπάρχουν οι προσωπικότητες, επιχειρηματίες και πολιτικοί, που θα εκμεταλλευτούν τις τεράστιες αλλαγές που συμβαίνουν στην Θράκη.

Αμερικανοί, Αυστραλοί, Ιάπωνες, Νορβηγοί, Πολωνοί, και άλλοι Πρέσβεις που έχουν συμφέροντα στην Θράκη λόγω του ρόλου της, αδυνατούν να συναντήσουν σοβαρούς συνομιλητές, τόσο στο πολιτικό επίπεδο, όσο  και στο επιχειρηματικό.

Πρόσφατα, σαουδάραβες επιχειρηματίες βρέθηκαν στην Αλεξανδρούπολη. Έφυγαν απογοητευμένοι αφού η Περιφέρεια, ο Δήμος και επιχειρηματικοί φορείς, δεν τους κατέθεσαν κανένα σοβαρό σχέδιο

Η μεγάλη απώλεια

Όμως η Θράκη απειλείται από κάτι, το οποίο μόνο το Υπουργείο Εξωτερικών μπορεί να το καταλάβει

Οι μουσουλμάνοι στην Θράκη, στο σύνολο τους, έχουν Ελληνική Εθνική συνείδηση. Υπάρχουν περίπου 3500 οι οποίοι πληρώνονται για να φωνάζουν πως είναι Τούρκοι, και κάποιες εκατοντάδες που αισθάνονται Τούρκοι.

Οι χιλιάδες Έλληνες μουσουλμάνοι εκβιάζονται και απειλούνται καθημερινά από τις δύο τελευταίες κατηγορίες. Αυτό γίνεται διότι όσο αυτή η κατάσταση συντηρείται, μοιράζονται τα 20 εκ ευρώ που ξοδεύει το Τουρκικό ΥΠΕΞ στην Θράκη.

Η πρώτη κατηγορία, οι χιλιάδες μουσουλμάνοι, έχουν δίπλα κάποιους οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά το θέμα (συνθήκες, νόμοι, ανάγκες), και οι οποίοι τους δίνουν καθημερινές λύσεις, ενώ υλοποιούν ανάγκες τους στέλνοντας τα κατάλληλα μηνύματα.

Αυτή η ομάδα ανθρώπων, λόγω ηλικίας αρχίζει να αποσύρεται και έτσι δημιουργείται ένα τεράστιο κενό, το οποίο καλύπτει η Άγκυρα με χρήματα.

Αν ο Υπουργείο Εξωτερικών θέλει να συνεχίσει αυτό, θα πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτούς τους ανθρώπους, και οι ίδιοι να δημιουργήσουν αντικαταστάτες.