Θάνος Τζήμερος : «Οι μεν σύμμαχοι μας θεωρούν ένα κράτος στο οποίο δεν μπορείς να βασίζεσαι, οι δε εχθροί ανίσχυρους και ευάλωτους»

Συνέντευξη στο Γιώργο Ξ. Πρωτόπαπα

Ο Θάνος Τζήμερος πρόεδρος του κόμματος «δημιουργία ξανά» αναλύει σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο ViaDiplomacy τη θέση της Ελλάδας στη διεθνή διπλωματική σκηνή. Εκφέρει την άποψη: ότι το ελληνικό κράτος βρίσκεται σε πλήρη ανυποληψία, ότι δεν υπήρξε ποτέ εθνική στρατηγική, τάσσεται υπέρ της Ελληνικής ΑΟΖ, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εξελιχθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, ότι η Μέρκελ έχει δαιμονοποιηθεί από τους φαύλους του πολιτικού συστήματος, ότι ο Πούτιν παίζει πολύ επικίνδυνα με τη φωτιά, ότι το ΝΑΤΟ είναι «μια παρέα δεν παίρνεις μόνο. Δίνεις κιόλας», ότι η μόνη ρεαλιστική λύση για το Κυπριακό είναι μια δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία, ότι η Τουρκία θα πρέπει να εξευρωπαϊστεί, ότι η λαθρομετανάστευση είναι διεθνές πρόβλημα και δεν αντιμετωπίζεται και τέλος ότι η Θράκη κινδυνεύει από τη διαχρονική αβελτηρία των ελληνικών κυβερνήσεων, την υποκρισία τους και την μικροκομματική τους «πολιτική».

Γ. Πρωτόπαπας: Είναι η Ελλάδα αξιόπιστη στις σχέσεις της με την ΕΕ και τους διεθνείς διπλωματικούς και οικονομικούς οργανισμούς;

Θ.Τζήμερος:Αυτή τη στιγμή το ελληνικό κράτος βρίσκεται σε πλήρη διεθνή ανυποληψία. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο Δυτικού κράτους που να έχει τη συμπεριφορά της Ελλάδας. Δεν σέβεται τις υπογραφές της, δεν σέβεται τις διεθνείς συμβάσεις, επιμένει να συνταξιοδοτεί πενηντάρηδες και θέλει να στείλει τον λογαριασμό στα παιδιά και τα εγγόνια των ξένων. Αλλά δεν χρειάζεται να βγούμε από τα σύνορα για να… βγούμε από τα ρούχα μας: υπάρχει έστω και ένας Έλληνας που να θεωρεί το ελληνικό κράτος αξιόπιστο ως προς τις σχέσεις του μαζί του;

Την εξωτερική πολιτική της χώρα μας πώς τη χαρακτηρίζετε;

Αν εξαιρέσουμε την εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου, και την μεταπολιτευτική περίοδο του Κωνσταντίνου Καραμανλή, η εξωτερική πολιτική της χώρας ήταν για εσωτερική κατανάλωση. Δεν υπήρξε ποτέ εθνική στρατηγική την οποία να υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις. Υπήρξε αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά, με κριτήριο το κοντόφθαλμο κομματικό συμφέρον η οποία μας οδήγησε σε συνεχείς και οδυνηρές εθνικές ήττες. Το Κυπριακό και το Μακεδονικό είναι οι πιο εμφανείς. Υπάρχουν όμως και όσες δεν φαίνονται: είναι η συνεχής απομείωση του κύρους της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή, έτσι ώστε οι μεν σύμμαχοι να μας θεωρούν ένα κράτος στο οποίο δεν μπορείς να βασίζεσαι, οι δε εχθροί ανίσχυρους και ευάλωτους. Η επόμενη εθνική ταπείνωση ζυγώνει…

Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα για να αποκτήσει μια Δημόσια Διπλωματία με στόχο να βελτιώσει το διεθνές προφίλ της;

Ο διπλωμάτης είναι σαν τον πωλητή ενός προϊόντος. Εξαρτάται η επιτυχία και από την ικανότητά του, αλλά αν το προϊόν «δεν βλέπεται», όσο ικανός και να είναι ο πωλητής δεν θα πετύχει και πολλά. Η Ελλάδα πρέπει να ξαναγίνει αξιόπιστη και οικονομικά ισχυρή. Σήμερα έχουμε μεγαλύτερο έλλειμμα αξιοπιστίας από Δημόσιο Χρέος. Να ξαναμπεί στην εμπροσθοφυλακή των σύγχρονων κρατών, ως καινοτόμο και παραγωγικό κράτος. Να εκσυγχρονίσει και να σέβεται τους θεσμούς της. Φυσικά χρειάζεται τους κατάλληλους «πωλητές» για αυτό, δηλαδή διπλωμάτες καριέρας με γνώσεις και προσωπικότητα που δεν θα είναι κομματικά ελεγχόμενοι, ούτε ευνοούμενοι του εκάστοτε ΥΠΕΞ. Ο κομματισμός που άλωσε κάθε δημόσια υπηρεσία δεν άφησε απ’ έξω ούτε το διπλωματικό σώμα.

Είσαστε υπέρ ή κατά της υιοθέτησης μιας ελληνικής ΑΟΖ;

Σαφώς και είμαι υπέρ – και πολύ αργήσαμε. Δεν φαντάζομαι να υπάρχει Έλληνας που να είναι κατά. Την ΑΟΖ όμως την οριοθετείς εσύ με τους γείτονές σου, δεν προσφεύγεις σε κάποιο διεθνές… κτηματολόγιο. Όπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας, ένα κοίτασμα που ανήκει π.χ. σε ΑΟΖ τριών κρατών δεν έχει υπόγεια στεγανά χωρίσματα. Είναι σαν να πίνουν από ένα ποτήρι τρία καλαμάκια. Κερδισμένος είναι όποιος βάλει το καλαμάκι πρώτος και ρουφάει περισσότερο. Εκεί φαίνεται πόσο μεγάλη σημασία έχει η δύναμη οικονομική, διπλωματική και στρατιωτική.

Τι σημαίνει για σας η Ευρωπαϊκή Ένωση;

Το κοινό μας μέλλον. Η Ε.Ε. πρέπει να εξελιχθεί το ταχύτερο δυνατόν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, με έναν στρατό, κοινή δημοσιονομική πολιτική, κοινό φορολογικό σύστημα, κοινή νομοθεσία και ενιαία διοίκηση. Αλλιώς θα διαλυθεί. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει.

Όταν ακούτε το όνομα της Ανγκέλα Μέρκελ τι σας έρχεται στο μυαλό;

Η Μέρκελ έχει δαιμονοποιηθεί από τους φαύλους του πολιτικού συστήματος αλλά κι από τον ψηφοφόρο με την πλαστική σημαία που πάντα χρειάζεται έναν εχθρό ή μία θεωρία συνωμοσίας για να μην καθήσει να σκεφθεί τα δικά του λάθη. Η Μέρκελ, λοιπόν, όταν όλοι (αγορές, Κίνα, Ρωσία) μας έκλεισαν την πόρτα της χρηματοδότησης στα μούτρα και πηγαίναμε ολοταχώς για φούντο, πρωτοστάτησε στην εκταμίευση 240 δις, του μεγαλύτερου ποσού που έχει δοθεί σε κράτος ως δάνειο στην ιστορία της ανθρωπότητας, στο κούρεμα 125 δις από τα χρέη μας (79 δις από αυτά σε χέρια ξένων) και απλώς μάς ζήτησε να διορθώσουμε τα λάθη που μας οδήγησαν στην χρεοκοπία. Δεν κάναμε τίποτε, μολονότι πήραμε τα δανεικά! Και τη βρίζουμε κι από πάνω! Η νεοελληνική παράνοια!

Τι γνώμη έχετε για τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τις κινήσεις του στην κρίση της Ουκρανίας;

Παίζει πολύ επικίνδυνα με τη φωτιά, αλλά, όπως φαίνεται, βάσει σχεδίου. Αφού ξεπέρασε τους κλυδωνισμούς που ακολούθησαν τη διάλυση της ΕΣΣΔ, ξεκινάει με τη Δύση έναν ψυχρό (τουλάχιστον) πόλεμο. Οι οικονομικές κυρώσεις της Δύσης δεν έχουν τη δύναμη να τον αναχαιτίσουν. Προφανώς στόχος του είναι η διχοτόμηση της Ουκρανίας. Μετά την Κριμαία, σειρά έχουν και άλλες περιοχές της Ουκρανίας με Ρωσόφωνους ή Ρωσόφιλους. Χωρίς την Οδησσό, χωρίς τη βιομηχανία των ανατολικών περιοχών και χωρίς το ρωσικό φυσικό αέριο, το δυτικό τμήμα της Ουκρανίας θα μείνει ανάπηρο. Μολονότι τα μεγάλα κράτη είναι δύσκολο να διοικηθούν χωρίς πυγμή, ο Πούτιν έχει φτάσει στα όρια της απολυταρχίας έως και του φασισμού – ένα δικτατορικό καθεστώς με δημοκρατικό μανδύα. Ανησυχητική εξέλιξη…

Το ΝΑΤΟ εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας;

Φυσικά! Άλλο αν δεν εξυπηρετεί ΟΛΑ τα συμφέροντα της Ελλάδας και με τον τρόπο που θέλουμε εμείς. Σε μια παρέα δεν παίρνεις μόνο. Δίνεις κιόλας. Η Ελλάδα το έχει ξεχάσει αυτό. Και θεωρεί ότι είναι το κέντρο των πάντων – και του ΝΑΤΟ. Σε μια συμμαχία που περιλαμβάνει κράτη με προβλήματα στις μεταξύ τους σχέσεις, όπως εμείς με την Τουρκία, τηρούνται ισορροπίες με γνώμονα όχι την νεφελώδη έννοια του διεθνούς δικαίου αλλά τη δύναμη του καθενός και το ειδικό βάρος του στη συμμαχία. Το δικό μας όσο πάει και μειώνεται.

Είσαστε υπέρ του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της Τουρκίας;

Είμαι υπέρ του εξευρωπαϊσμού της Τουρκίας κάτι που με τον Ερντογάν φαντάζει απίθανο, αλλά και με το στρατιωτικό κεμαλικό κατεστημένο πάλι απίθανο ήταν. Θα χρειαστεί αλλαγή κυβέρνησης και πολλά χρόνια ζυμώσεων για να συμβεί αυτό, αν οι εξελίξεις τραβήξουν προς αυτή την κατεύθυνση, γιατί μπορεί να πάνε και ανάποδα… Μια Τουρκία με τον ισλαμισμό σε έξαρση και με βάναυση καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν έχει καμία θέση στην Ευρώπη.

Τι γνώμη έχετε για τις εξελίξεις στο Κυπριακό και πώς μπορεί να επιλυθεί;

Το Κυπριακό είναι κλασικό παράδειγμα της εφαρμογής του δίκαιου του ισχυρού που λέγαμε πριν και του πώς ζητώντας τα πολλά χάνεις και τα λίγα. Μετά από 40 χρόνια κατοχής, επανένωση των κοινοτήτων δεν μπορεί να υπάρξει. Δεν το θέλουν ούτε οι Κύπριοι. Μπορεί η πρώτη γενιά προσφύγων να το ήλπιζε αλλά τα παιδιά τους – έχω ταξιδέψει αρκετές φορές στην Κύπρο και έχω μιλήσει με πολύ κόσμο – προτιμούν να ζουν χώρια με τους Τουρκοκύπριους. Άρα, η μόνη ρεαλιστική λύση είναι μια δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με ξεχωριστές κυβερνήσεις αλλά μία διεθνή νομική προσωπικότητα και κοινώς αποδεκτούς, με ένα σύστημα ποσόστωσης, εκπροσώπους της στα διεθνή fora.

Η λαθρομετανάστευση απειλεί την ασφάλεια της χώρας μας; Αν ναι με ποιους τρόπους μπορεί να αντιμετωπιστεί;

Είναι διεθνές πρόβλημα και δεν αντιμετωπίζεται – να το πάρουμε απόφαση. Η ανατολική και νότια γειτονιά μας είναι καζάνια που βράζουν, πόλεμοι, καταστροφές, δυστυχία διώχνουν κόσμο, μιλιούνια. Τι θα έπρεπε να κάνουμε δηλαδή με το πλοίο που μετέφερε τους 590 Σύριους; Να το σπρώξουμε πίσω στη Συρία ή να το βουλιάξουμε; Είναι πρόσφυγες από εμπόλεμες περιοχές και δικαιούνται πολιτικού ασύλου. Μπορούμε όμως να διαχειριστούμε σωστά το θέμα, βοηθώντας στην ενσωμάτωση όσων θέλουν να μείνουν εδώ, υιοθετώντας τον δυτικό πολιτισμό και τις αξίες του, να απομονώσουμε και να διώξουμε με κάθε τρόπο τους φανατικούς ισλαμιστές και να φυλάσσουμε τα σύνορά μας κυρίως προς την πλευρά της Τουρκίας, ώστε να μην είναι η χώρα ξέφραγο αμπέλι. Επιπλέον είναι αδήριτη ανάγκη η κατάργηση της συνθήκης «Δουβλίνο ΙΙ» και η προώθηση των μεταναστών προς τα κράτη της Δ. Ευρώπης βάσει ποσόστωσης για το καθένα. Πάντως, καλό είναι να ξέρουμε ότι ο λόγος που το μεταναστευτικό δεν «αγγίχτηκε» τόσα χρόνια είναι τα τεράστια ποσά (υπολογίζονται σε 1,5 δις τον χρόνο!) μαύρου χρηματος που φέρνει στην αγορά, και κατευθύνονται σε συγκεκριμένες τσέπες του πολιτικού υποκόσμου.

Πολύ λόγος γίνεται για τη Θράκη τώρα τελευταία… Τελικά κινδυνεύει ή όχι η ακριτική μας περιοχή; Τι πρέπει να γίνει κατά τη γνώμη σας για τη διασφάλιση της Θράκης;

Κινδυνεύει κατ’ αρχήν από τη διαχρονική αβελτηρία των ελληνικών κυβερνήσεων, την υποκρισία τους και την μικροκομματική τους «πολιτική». Είναι στο στόχαστρο και της επιθετικής βουλιμίας της Άγκυρας, που ρίχνει μπόλικο χρήμα στους πρακτορίσκους της. Αλλά μέχρι εκεί. Η Θράκη έχει εξαιρετικές αναπτυξιακές προοπτικές που θα αποτελέσουν ανάχωμα σε οποιονδήποτε κακόβουλο. Κατ’ αρχήν βρίσκεται σε κομβική θέση σε σταυροδρόμι θαλάσσιων και χερσαίων μεταφορικών αξόνων.

Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης που θα συνδέεται σιδηροδρομικά με την Ανατολική και τη Δυτική Ευρώπη, η Εγνατία Οδός με τους κάθετους άξονες προς τα Σκόπια και την Βουλγαρία, ο αγωγός φυσικού αερίου TAP 
(από το Αζερμπαϊτζάν προς την Ευρώπη) είναι οι πυλώνες της οικονομικής ανάπτυξης της Θράκης. Και μια περιοχή στην οποία υπάρχουν διεθνή συμφέροντα είναι ασφαλής. Οι ξένες επενδύσεις σε προστατεύουν περισσότερο από τα δικά σου κανόνια. Αυτό είναι κάτι που δεν το έχουμε καταλάβει ακόμα. Και ισχύει για ολόκληρη τη χώρα.

Συγγραφέας: Γιώργος Ξ. Πρωτόπαπας

Γιώργος Ξ. Πρωτόπαπας

Δημοσιογράφος - Αναλυτής διεθνών θεμάτων και γεωπολιτικής στο μηναίο περιοδικό Άμυνα & Διπλωματία.